کورنلیا دختری بور، جوان و بازی سکیس خوش‌حال، با بدن رقصنده‌ای تنیده و هماهنگ است. معشوقه‌اش پس از مدتی پیش‌بازی گرم، او را زمین می‌گذارد تا زبان با استعدادش بتواند صدای شیرین و گلوی او را قلقلک دهد، در حالی که او با خوشحالی ناله می‌کند. او لطفش را برمی‌گرداند و با جدیت ابزار پوسیده او را با طعم اپیکوریایی پوسیده و هنر شفاهی اش جذب می‌کند. سپس، که نیاز به تغذیه بیدمشک پرخور خود دارد، در حالی که از خوشحالی ناله می‌کند و فریاد می‌زند، سوراخ لانه‌ی عسلی‌اش را روی ابزار بلندش به دختر گاوچران می‌کوبد. سپس او را نزد مبلغ میسپارد، با غیرت، شخم فولادی او را در باغش، از لذت های پوسیده شخم می زد، در حالی که او با لذتی شهوانی ناله می کرد و می گریست. برگشت در دختر گاوچران، با شور و شوق، ناله و فریاد، در خلسه یک فاحشه، به سمت آوالون شلخته دوید، و الاغ والای او به شدت او را نوازش می کرد.